ik heb in 1965 66 67 in het internaat gezeten niet in 1977 groet pim

HEB ZE BIJDE GEKENT ZUSTER REGIENALDA KON INDERDAAT GOED VOOR LEZEN VOORAL OVER DE OORLOG HEB ZELF ROND 1777 IN DE WIELEWAAL GEWOOND DUS KAN JOU NIET TOCH EEN REAKTIE GROET PIM PS SUCSES MET ZOEKEN

woonde sinds 1961 in de kwikstaartjes samen met mijn zus margareth en mijn broer kees heb daar hele fijne herinneringen aan en denk er vaak aan terug hopelijk krijg ik veel reacties van de mensen die mij nog kennen om te oude herinneringen op te helen uit de oude doos zuster reginalda heeft mij les gegeven in de zesde klas

Hallo Anneke,

Als ik me goed herinner ben je het jongere zusje van Margareth. Wist niet dat je ook nog een broertje had daar. Van Margareth kan ik me herinneren dat ze goed kon zingen en regelmatig in de kerk zong. Ik woonde in de oprijlaan, mijn vader werkte op het klooster. Jij kent denk ik ook nog wel mijn zussen Anneke, Regien en José?! Waar ben jij en Margareth terecht gekomen en hoe gaat het met jullie? Mijn e-mail is fotgergrim@gmail.com

ik ken jullie nog wel groetjes stan bugajski

Gravenallee(Nachtegaal)


De plek waar ik als kind het geluk had te mogen opgroeien, althans voor even in ieder geval, is een plek dat lijkt uit een sprookje.
Een lange laan met aan weerskanten een rij bomen die al eeuwen oud leken. De enorme groene kruinen overkapten de hele laan met grimmige stammen waarvan er één uitzag alsof het een menselijk gezicht had. Vooral in het duister wanneer je er s'morgens langs rijd lijkt het je helemaal na te kijken.
Ik moest hier elke dag langs op de fiets om bij de bushalte te komen in het dorp verder op.

In die tijd wist ik niet dat juist deze laan in de toekomst bijna elke dag wel een keer in mn gedachten voorbij zou komen. Ik had daar toen totaal geen benul van.
Deze laan leidde naar een klooster waar ik naast woonde.
Dit pad leidde naar geborgenheid. Naar acceptatie en begrip. Naar een leven zoals die eigenlijk had moeten zijn. Altans, zo heb ik dat ervaren maar eigenlijk was dit een plek waar je heen werd gestuurd als je je thuis niet kon gedragen of als je ouders om welke reden dan ook niet voor je konden zorgen.
Een tehuis, een internaat waar, gek genoeg, niemand het er naar zn zin had. Dit kon ik nooit begrijpen. Je was er immers vrij en je werd er gehoord, je kon er doen en laten wat je wilde. Een mooie rustige bosrijke omgeving die je doet geloven dat je op vakantie bent. Een plek waar je niet zomaar straf krijgt om niets of geslagen wordt omdat iemand, die vroeger om dezelfde reden slaag kreeg, zijn frustraties kwijt wil en een plek waar je niet je mond hoefde te houden omdat je een kind bent.
Ik kan zo wel veel meer redenen bedenken waarom ik het hier wél naar mijn zin had en maar niet kon begrijpen waarom iemand anders niet.

Ik mis deze plek enorm, de warmte en de gastvrijheid,de mensen die zich over ons ontfermde. Ik ken ze allemaal nog bij naam. Hans, Richard, Ludwien, Cecile, Marga de schoonmaakster en dan nog Zuster Margretha. Zuster M noemde ik haar en zij mocht mijn mentor zijn. Ze was een overblijfsel uit de tijd dat t internaat nog gerund werd door t klooster. Een geweldig mens. Nu ik dit schrijf besef ik me pas hoeveel een invloed zij heeft gehad in mijn leven en vooral in de tijd die we hebben door gebracht. Hoewel ik weet dat ze ook maar gewoon haar werk deed heb helaas nooit de kans gehad haar te bedanken hiervoor of eender wie ik zojuist heb opgenoemd maar als er een hiernamaals bestaat zal ik het zeker niet laten hen op te zoeken en t alsnog doen.

Hey Marco,

Ik zie toevallig je bericht.

Net als jij kijk ik met een goed gevoel terug op mijn tijd bij De Nachtegaal.

Wellicht dat we via FB verder kunnen kletsen,

Groet,

Hans

In september 1961 kwam ik wonen in de Nachtegaal, een woongroep in het hoofdgebouw. Juffrouw Benneker was de juffrouw van de vierde klas, de klas waar ik in kwam te zitten. Het was een gedeelde klas, de vierde en vijfde klas.
De vijfde klas deed ik dus ook bij juffrouw Benneker. In september 1963 kwam ik in de klas van Zr. Reginalda. Zij kon mooi voorlezen, heel spannend vertellen, zoals het boek Maskers af, en Toivo de gestolen zoon. Omdat ik op de school in Hoorn een keer was blijven zitten, was ik de oudste van de klas, maar ook de oudste van de Nachtegaal groep. Rector Nollen heeft er voor gezorgd dat ik naar de Merels kon. Was de groep die voornamelijk uit zesde klassers bestond, de oudste dus. Met Rector Nollen maakten we vaak uitjes met zijn Daf 33.

als het goed is heb je dan samen met mijn broer in de merel gewoond kees volmanbeck hoe lang weet ik niet maar zou graag contacten maken met oud leerlingen van die tijd met vriendelijke groeten

Very nice site!